Langer

Świetna książka, niesamowite zwroty akcji. Szybkie tempo wydarzeń, nie pozwala czytelnikowi się znudzić. Zakończenie rewelacyjne i zaskakujące, trzymające w napięciu do ostatniej strony. Najlepszy kryminał jaki do tej pory czytałam. Jest to moja pierwsza książka od Mroza i jestem pewna że nie ostatnia

Świetna książka, niesamowite zwroty akcji. Szybkie tempo wydarzeń, nie pozwala czytelnikowi się znudzić. Zakończenie rewelacyjne i zaskakujące, trzymające w napięciu do ostatniej strony. Najlepszy kryminał jaki do tej pory czytałam. Jest to moja pierwsza książka od Mroza i jestem pewna że nie ostatnia

Autor odcina kupony od popularności postaci z serialu i skupia się na przeżyciach popularnego czarnego charakteru. Bardzo stara się zrobić z niego większego psychopatę niż mogłyby sugerować poprzednie części. Dialogi mniej żenujące i infantylne niż w głównej serii i początkowo postaciom udaje się nawet powstrzymać od ciągłego edukowania się nawzajem faktami z Wikipedii, ale zwroty akcji nie mają żadnego uzasadnienia i są wymyślane na poczekaniu. Główna postać wypada bardzo niespójnie, jej przemyślenia i reakcje są mało przekonywujące.

Autor odcina kupony od popularności postaci z serialu i skupia się na przeżyciach popularnego czarnego charakteru. Bardzo stara się zrobić z niego większego psychopatę niż mogłyby sugerować poprzednie części. Dialogi mniej żenujące i infantylne niż w głównej serii i początkowo postaciom udaje się nawet powstrzymać od ciągłego edukowania się nawzajem faktami z Wikipedii,...

Po Langerze spodziewałam się prawie wszystkiego. Nie spodziewałam się psychopaty pozbawionego jaj, mózgu i wszystkiego tego co sobie "dołożyłam" czytając serię o Chyłce. I tak otrzymałam balonik, który się był napompował, a potem strzelił wraz z otwarciem książki. Za Padeborna nawet się nie wezmę.

Po Langerze spodziewałam się prawie wszystkiego. Nie spodziewałam się psychopaty pozbawionego jaj, mózgu i wszystkiego tego co sobie "dołożyłam" czytając serię o Chyłce. I tak otrzymałam balonik, który się był napompował, a potem strzelił wraz z otwarciem książki. Za Padeborna nawet się nie wezmę.

Fabularnie było doskonale prawie do końca, byłoby bliższe ideałowi gdyby autor poszedł w bardziej oczywisty dla czytelnika finał, ale rozumiem, czemu musiało być inaczej.

Fabularnie było doskonale prawie do końca, byłoby bliższe ideałowi gdyby autor poszedł w bardziej oczywisty dla czytelnika finał, ale rozumiem, czemu musiało być inaczej.

Mocna pozycja na scenie Remigiusza Mroza...
Warto po nią sięgnąć by poznać jak to mówią prawdziwe zło.
Dodatkowo mieszanie bohaterów z różnych serii książek wydaje się zabiegiem rewelacyjnym.

Mocna pozycja na scenie Remigiusza Mroza...
Warto po nią sięgnąć by poznać jak to mówią prawdziwe zło.
Dodatkowo mieszanie bohaterów z różnych serii książek wydaje się zabiegiem rewelacyjnym.

Langer nie wymaga opisu...?
Langer: strata czasu. Myślę, że taka sentencja powinna znajdować się na okładce. Książka to kompletne dno. Pan Mróz ewidentnie pisze na ilość. Próbuje przyciągnąć czytelnika brutalnością i erotyką (a może nawet pornografią) czyli tym co w dzisiejszym świecie jest wabikiem dla odbiorców, a raczej dla "mas". Dodawanie do tego faktów jakie autor na siłę wplata w treść (np. ilość bakterii na szklance) oraz odnoszenie się do postaci z innych swoich dzieł sprawia, że czytanie staje się męczące a wręcz irytujące. Sceny seksu i opisy morderstw są tak przerysowane, że aż infantylne. Bohaterowie "Langera" są płascy i bez wyrazu. Zakończenie przewidywalne. Jedynym plusem "Langera" jest grzbiet książki. Ładnie wygląda na półce. Przygodę z książkami Remigiusza Mroza zacząłem z wielkim entuzjazmem od "Halnego". Z każdą kolejną pozycją moje odczucia były coraz bardziej negatywne. Langer to z pewnością ostania książka tego autora w moich rękach.

Langer nie wymaga opisu...?
Langer: strata czasu. Myślę, że taka sentencja powinna znajdować się na okładce. Książka to kompletne dno. Pan Mróz ewidentnie pisze na ilość. Próbuje przyciągnąć czytelnika brutalnością i erotyką (a może nawet pornografią) czyli tym co w dzisiejszym świecie jest wabikiem dla odbiorców, a raczej dla "mas". Dodawanie do tego faktów jakie autor na...

Langer to postać psychopaty który morduje ofiary i po zabójstwie współżyje z nimi.
W książce akcja dzieje się w strefie młodego Langera gdzie popełnia morderstwa za dzieciaka.
Oprócz Langera w książce są jeszcze Paderborn Pokora Siarka.
Pokora nawiązuje kontakt i bliższa relacje z Langerem bym pomóc prokuraturze złapać seryjnego zabójcę.
Akcja rozgrywa się bardzo szybko. Co ułatwia czytanie książki bo książka od samego początku wciąga. Pojawia się również wątek muzyczny z playlistą Langera przy której Langer dokonuje morderstwa.
Mnie ta książka zaciekawiła i wciągnęła do swojego świata.
Polecam wam tą książkę żebyście ją przeczytali. Oczywiście jak ktoś jest słaby w sprawie brutalnych morderstw lepiej niech nie sięga po tą książkę bo może przez kilka dni po przeczytaniu mieć problemy psychiczne i bać się o własne życie.

Langer to postać psychopaty który morduje ofiary i po zabójstwie współżyje z nimi.
W książce akcja dzieje się w strefie młodego Langera gdzie popełnia morderstwa za dzieciaka.
Oprócz Langera w książce są jeszcze Paderborn Pokora Siarka.
Pokora nawiązuje kontakt i bliższa relacje z Langerem bym pomóc prokuraturze złapać seryjnego zabójcę.
Akcja rozgrywa się bardzo szybko. Co...

Problem z Langerem mam taki, że jest on kompletnie nierealną postacią. Niby bezwzględny, zimny i bezuczuciowy psychopata, ale tak naprawdę kierują nim te same emocje, co normalnymi ludźmi. Gniew, złość, zazdrość, rządza, podniecenie, nawet miłość. Co prawda chora, wypaczona i toksyczna, ale jednak miłość. Przez to wypada on bardziej jako zagubione dziecko, które z całej siły pragnie być inne, lepsze, bardziej wyjątkowe niż wszyscy ludzie, więc nauczyło się zakładać maskę obojętności, za którą skrywa swoje uczucia, niż jak prawdziwy psychopata. Jest diabelnie inteligentny i wyprzedza wszystkich o 2 kroki, a jednocześnie popełnia mnóstwo głupiutkich błędów. Miał szczęście trafić na naprawdę nierozgarnięte organy ścigania, bo inaczej już dawno by siedział. Czasem wydaje się całkowicie świadomy tego, co robi, a innym razem jego zachowania świadczą o jakiejś chorobie psychicznej i oderwaniu od rzeczywistości. Ja niestety nie kupuję tego Langera, cała psychologia postaci tutaj kuleje, autor naciąga ją sobie, w którą akurat stronę mu pasuje i nie zwraca uwagi na to, że tworzą się zgrzyty pod tą skorupą. Nie wiem czy to celowy zabieg, czy Mróz się po prostu gdzieś tam pogubił w trakcie tworzenia tej postaci, ale efekt wypada nienaturalnie.
Z plusów: fabuła jest wciągająca i ciekawa, czyta się szybko. Przeczytać można, ale nie trzeba.

Problem z Langerem mam taki, że jest on kompletnie nierealną postacią. Niby bezwzględny, zimny i bezuczuciowy psychopata, ale tak naprawdę kierują nim te same emocje, co normalnymi ludźmi. Gniew, złość, zazdrość, rządza, podniecenie, nawet miłość. Co prawda chora, wypaczona i toksyczna, ale jednak miłość. Przez to wypada on bardziej jako zagubione dziecko, które z całej...

To jedna z najszybciej przeczytanych książek. Akcja ani ja chwilę nie zwalnia tempa i naprawdę ciężko się oderwać. Świetnie napisana. Gorąco polecam zwłaszcza po przeczytaniu serii o Chyłce.

To jedna z najszybciej przeczytanych książek. Akcja ani ja chwilę nie zwalnia tempa i naprawdę ciężko się oderwać. Świetnie napisana. Gorąco polecam zwłaszcza po przeczytaniu serii o Chyłce.

Pan Remigiusz jak zwykle w formie. Mocna rzecz.

Pan Remigiusz jak zwykle w formie. Mocna rzecz.